Op en neer
Nog niet zo gek lang geleden vierden wij, op een zonnige zaterdagmiddag, met een groot aantal medebewoners het feit dat ons prachtige wooncomplex, De Componist, 10 jaar bestaat. Tien jaar alweer, wat vliegt die tijd.
Tijdens dit geslaagde feestje, fantastisch georganiseerd door onze activiteitencommissie, werd er niet alleen maar genoten van een gebakje, een drankje en heerlijke hartige hapjes. Ook stond de clustermanager van Woonzorg Nederland, Don Pasanea, in zijn speech nog even stil bij de geschiedenis van het gebouw.
Hij herinnerde ons, fijntjes, niet alleen maar aan het feit dat de gemiddelde leeftijd in De Componist inmiddels 78,6 jaar is. Hij stond ook even stil bij een heel ander cijfer dat tot enige hilariteit leidde. De garagedeur in ons complex ging in de afgelopen 10 jaar maar liefst 500.000 maal op en neer. Geen wonder dat kortgeleden die aandrijfmotor van die deur moest worden vervangen. Het betekent immers dat die garagedeur 137 maal per dag open en dicht gaat.
Hoewel ik bepaald geen cijferwonder ben had ik ook nog graag een ander, voor ons belangrijk, cijfer willen horen. Namelijk – hoe vaak zouden de drie liften in onze gebouwen de afgelopen 10 jaren op en neer zijn gegaan? Liften die voor mensen in onze leeftijdsgroep van vitaal belang zijn en waarvan er strikt genomen in onze gebouwen van 11, 9 en 5 etages te weinig zijn. Zo nu en dan heeft dat ook al toch ernstige overlast geleid.
Ik heb geprobeerd het voor onze lift, in gebouw C met 11 etages, uit te rekenen. Het is nergens op gebaseerd en ik kan het niet bewijzen, maar mijn eerste ruwe schattingen komen uit op zo’n twee- tot driehonderd op en neer bewegingen per dag. Dat zou betekenen dat alleen die ene lift in gebouw C in de afgelopen 10 jaar ruim 1 miljoen maal op en neer is gegaan. Een schier ongelofelijk getal. Ik lig er nog wakker van en krijg er af en toe Abeltje visioenen bij.
Als de aandrijfmotor van de garagedeur moet worden vervangen omdat deze in 10 jaar tijd 500.000 maal open en dicht is gegaan dan vraag je je af wanneer een lift zou moeten worden vervangen bij dit soort gebruiksgetallen. Maar vooral wat dat dan betekent voor de bewoners die dus kennelijk gemiddeld 78,6 jaar oud zijn.
Ik herinner mij nog het jaar waarin de kabels van de lift in gebouw C moesten worden vervangen en dit karwei ruim drie weken duurde. Ja, Woonzorg had, na veel aandringen van de bewoners, een noodvoorziening aangebracht in de vorm van stoeltjesliften. Tergend langzaam moest je die dingen per etage naar beneden of naar boven halen om vervolgens plaats te nemen, een veiligheidsgordel te hebben omgedaan en zittend steeds één etage tegelijk te stijgen of te dalen. Zo’n ‘reisje’ naar de achtste etage duurde gemiddeld twintig minuten. En dan ging je eigenlijk alleen maar de krant halen.
Ik denk er maar niet meer over na als ik ’s morgens mijn krantje of de post ga halen en toch steeds weer veilig boven kom. Of is het sowieso beter om de trap te nemen?
Ernst – 5 oktober 2023