Monumentendag
Toch maar naar de stad, op deze Monumentendag. In de tram komen drie jongetjes van een jaar of acht om me heen zitten. Een grote zak snoep gaat rond en de jongen naast me vist er een langwerpig paars snoepje uit, ‘n soort chips, zou ik zeggen. Het geeft af, zijn vingers worden er paars van. “Het lijkt wel verf”, merk ik op. “Dat is geen verf”, zegt de jongen die zo royaal aan het uitdelen is, “dat is flavour!” In ieder geval is het niet gezond, denk ik, maar ik kijk wel uit om dat hardop te zeggen.
Als ik bij de halte Grote Markt uitstap, voel ik Den Haag om me heen zinderen. De terrasjes zijn vol, de meeste winkels zijn open. Maar ik heb een missie, ik wil naar monumenten, naar musea! Om te beginnen loop ik door de Passage, een rijksmonument uit 1885. Midden onder de glazen koepel zie ik een bijzonder kunstwerk. Een cascade van hoedjes en petten stroomt omlaag. Misschien een hommage aan Prinsjesdag, waarop uitgenodigde dames de aandacht vragen met opvallende hoedjes? Daarna is het nog een aardig stukje lopen naar het Paleis Lange Voorhout, waar ik de tentoonstelling van Escher wil zien. Onderweg ga ik even bij Pulchri Studio langs, ‘een schilderkundig genootschap en galerie voor hedendaagse kunst’. Alles heel uitzonderlijk, zowel de zalen met exposities als de vele bezoekers. Iets te chique voor mij.
Dan kom ik eindelijk bij mijn doel voor vandaag: het Paleis met het werk van Escher. Een monumentaal entree, compleet met een receptioniste. Ik groet haar en wil doorlopen; per slot van rekening is vandaag het bezoek gratis. Maar dat blijkt niet zo te zijn! De receptioniste begint met te zeggen dat het half vijf is en dat de expo nog maar een half uur te zien is. En dat een kaartje € 12,50 kost, ook al is het Monumentendag. “Dan gebruik ik mijn museumjaarkaart wel”, zeg ik en wil die tevoorschijn halen. Ook die is hier niet van toepassing.
Ik groet zo beleefd mogelijk en verlaat enorm teleurgesteld het gebouw.
Even later treft u mij als vanouds aan bij Bodega de Posthoorn, waar ik mij troost met een goed glas wijn en de bijbehorende portie bitterballen. Toevallig ook € 12,50!
Dit was mijn achttiende column voor de website van De Componist, de laatste. Na anderhalf jaar wordt het tijd voor mij om me aan andere activiteiten te wijden. Ik bedank de redactie voor de prettige samenwerking en de bewoners van ons gebouw voor de positieve feedback die ik vaak heb ontvangen. Het ga jullie goed!
Mia Meijer
19 september 2024
Eerdere columns
