Waanzinnig druk

Op deze warme zondagmiddag ben ik van plan om naar Kijkduin te gaan. Zwemspullen mee (je weet maar nooit), een koud drankje in mijn rugzak en hup, de pas erin. Ik laat Meer & Bos rechts liggen en loop langs vogelopvang De Wulp, waar mijn dochter, dierenliefhebber bij uitstek, al vaak gewonde vogels heen heeft gebracht. Waarom zij die altijd tegenkomt en ik nooit, is mij een raadsel.

Twee dames met een kattenmandje lopen op de ingang af en als ik vraag wat voor vogel daar in zit, hoor ik dat het een jonge meeuw betreft. Tegelijkertijd stopt er een dierenambulance, en een medewerkster vertelt me onder het uitstappen dat ze het momenteel ‘waanzinnig druk hebben’ en dat ze een gewonde zwaan komt brengen. Ik loop dus maar gauw door, wil niemand verder tot last zijn.
Tot hieraan toe staan auto’s geparkeerd van de dagjesmensen die naar het strand zijn gegaan. Wat een drukte! Mijn zin om naar de zee te gaan vermindert al en voor ik het weet heb ik rechtsomkeert gemaakt en duik ik toch het vertrouwde Meer en Bos in, vanaf een andere kant dan ik gewend ben.

Over dieren gesproken: nu kom ik wandelaars tegen die allemaal een of meer honden schijnen te hebben. Ook hier is het ‘waanzinnig druk’. Het is een gesnuffel en geblaf en geren vanjewelste. Hele groepjes hondenliefhebbers staan met elkaar te praten en het onderwerp ligt voor de hand: hun hond. Welk ras, hoe oud, wel of niet gehoorzaam; alles wordt besproken en er wordt intensief en vol begrip naar elkaar geluisterd. Maar hoe anders wordt het als een van de loslopende honden met een aangelijnde begint te vechten! Nu is niet alleen de hond de boosdoener, ook zijn baasje krijgt de wind van voren. Meteen is het uit met het begrip voor elkaar.
Ik wacht de uitslag maar niet af en loop met een bocht om de honden en hun baasjes heen. Thuis nestel ik mij met een boek en een koel drankje in het laatste hoekje zon op mijn balkon. Heerlijk rustig. Op een doordeweekse dag zoek ik het strand wel weer op.

Mia Meijer
1 augustus 2024