Geld als manna (deel 1)

Het is een zomerse woensdagmorgen in het stadje St. Croix de Baudet.
Op de Place de la République is het een drukte van belang. De wekelijkse warenmarkt wordt druk bezocht. Op het terras van Café du Sport zitten acht mannen, waaronder vier met de bekende zwarte alpino’s, rond twee tafels. Zij zijn in druk gesprek over de komende gemeenteraadsverkiezingen onder het genot van een of meer glazen Pastis’. Onder hen ook de kapelaan van de L’Eglise des Saints Anges. Een monumentaal kerkje dat enkele straten verderop aan een klein plein staat. Hij heeft de kerk achtergelaten maar de deuren staan open. Alhoewel hij niet verwacht dat er vanochtend mensen komen bidden, laat staan biechten.

Thierry en Philippe, twee opgeschoten jochies van 12 en 11 jaar oud, zwerven door het dorp. Zij vervelen zich en zijn uit op een spannend avontuurtje. Als zij voor de monumentale kerkdeur staan besluiten zij om binnen een kijkje te nemen. Wie weet ligt er nog ergens wat muntgeld van de laatste kerkdienst of iets anders van waarde. Thierry neemt het linker kerkpad en Philippe het rechter, maar al snel stellen zij vast dat hier eigenlijk niets te halen valt. Dan zien zij vlak naast de kansel enkele gouden kandelaars staan en Thierry stelt voor er daar een paar van mee te nemen.

Terwijl zij proberen een tweetal van die kandelaars in een meegenomen plastic zak te stoppen schrikken zij op van voetstappen op de tegelvloer achter in de kerk. Verschrikt laten zij de zak vallen en beginnen te rennen. Zij zijn bijna bij de uitgang als Philippe struikelt over een losse veter in zijn Nikes. Hij probeert zich nog staande te houden maar neemt in zijn val een manshoog beeld van een van de engelen mee. Het beeld valt om en valt in duizend stukjes. De kwajongens kijken niet meer om. Zij hebben maar één doel en dat is ongezien wegkomen. En dat lukt gelukkig.

Als die middag de kapelaan, enigszins onder invloed, zijn kerk betreedt zijn de vogels gevlogen maar de engel zal nooit meer vliegen. Een kostbare grap stelt hij onmiddellijk vast.
Hij besluit de eerstvolgende kerkdienst een beroep te doen op de massaal aanwezige kerkgangers en hen te vragen die dag en de komende dagen een financiële bijdrage te doen in de speciaal daarvoor bestemde kartonnen doos vlak naast de ingang van de kerk. Een soort kerkelijke crowdfunding avant la lettre.

De volgende marktdag zijn Thierry en Philippe van hun schik bekomen. De kapelaan zit weer, zoals hij dat gewend is, op het terras en ditmaal is de uitslag van de verkiezingen het onderwerp van gesprek. Extreemrechts heeft ook in hun stad gewonnen en er komt dus ook een nieuwe, extreemrechtse, burgemeester. Hij heeft al beloofd de criminaliteit in de stad hard aan te pakken. Thierry en Philippe weten daar nog niets van. Zij kijken geen televisie en lezen geen kranten.

Ditmaal nemen zij de achterdeur van de kerk en opnieuw zien zij niemand. Zij rennen naar de voorzijde van de kerk en daar staat op een tafel naast de ingang een grote kartonnen doos. Als zij de deksel eraf halen zien zijn tot hun schrik, maar ook genoegen, een grote hoeveelheid munt- en papiergeld. Meer dan zij ooit van hun leven hebben gezien.
Er wordt geen moment geaarzeld en binnen luttele seconden verlaten zij, met de doos onder de arm van Philippe, via de achterzijde de kerk.
Als zij bijna bij de Place de la République zijn struikelt Philippe over een losse veter van zijn Nikes. De kartonnen doos vliegt door de lucht, evenals Philippe en het geld valt uit de doos op straat. Helaas staat er al de hele dag een stevige Mistral en het papiergeld waait in een grote wolk richting het plein. Geld als manna.

Thierry en Philippe druipen zo snel mogelijk af terwijl de kapelaan met grote verbazing vanuit zijn stoel op het terras de Eurobiljetten voorbij ziet vliegen. Hij heeft dan nog geen vermoeden dat hij het voortaan met één engel minder zal moeten doen.

Je begrijpt dat dit verhaal volledig uit mijn duim gezogen is en moet worden gerangschikt onder de categorie fake nieuws.

Ernst
16 juli 2024