Ernst’s columns

De wereld lijkt soms haast te snel te draaien. De dagen vliegen voorbij, de jaren stapelen zich op, en toch, elk jaar opnieuw, komt Kerst met zijn zachte licht en warme belofte: vrede, verdraagzaamheid en liefde.

Voor veel ouderen roept Kerst herinneringen op. Herinneringen aan kinderstemmen die liedjes zingen rond de boom, aan de geur van versgebakken koekjes in grootmoeders keuken of aan avonden vol verhalen bij het haardvuur. Maar het kan ook een moment zijn van gemis, van lege stoelen aan de eettafel, van een stil huis waar ooit volop gelachen werd.

En juist daarom is Kerst zo bijzonder. Het is een tijd waarin het verleden ons mag verwarmen, maar ook een kans om het heden met open armen te omhelzen.

Heb je het ook wel eens ervaren? Dat wonderlijke gevoel wanneer je een kaars aansteekt en de kamer zich vult met een zachte gloed. Dat kleine lichtpuntje herinnert ons eraan hoe weinig er nodig is om het donker te verdrijven. Vrede begint vaak klein, bij onszelf. Een vriendelijk woord tegen de buurman die misschien alleen woont. Een handgeschreven kaartje voor een oude vriend. Een glimlach naar een onbekende tijdens een wandeling.

Een feestmaal smaakt altijd beter in goed gezelschap. Maar wat als dat gezelschap niet altijd harmonieus is? Misschien zijn er meningsverschillen in de familie of botsingen in het verleden. Kerst is hét moment om even stil te staan bij wat écht belangrijk is. Verdraagzaamheid betekent niet dat we alles goedkeuren, maar wel dat we elkaar de ruimte geven om te zijn wie we zijn.

Laten we proberen het verleden los te laten en samen een nieuwe bladzijde om te slaan. Nodig dat familielid uit waar je al jaren geen contact mee hebt. Bied die buurvrouw een stoel aan, ook al zijn jullie zo verschillend. Kerst is de tijd van samenkomen, van bruggen bouwen in plaats van muren.

Liefde zit in de kleine dingen. Een kopje thee brengen aan je partner. Een kerstliedje zingen, zelfs als je stem een beetje kraakt. Liefde is misschien wel het mooiste cadeau dat we elkaar kunnen geven, en het kost niets. Het wordt sterker wanneer we het delen, of dat nu met een geliefde, een buurman of zelfs met een vreemde is.

Als we ouder worden, beseffen we steeds meer hoe waardevol deze liefde is. Niet de grote cadeaus, maar die oprechte momenten van aandacht, warmte en genegenheid zijn de parels van ons leven.

De kerstster die ooit de wijzen naar Bethlehem leidde, schijnt nog steeds. Niet in de lucht, maar in ons hart. Het wijst ons de weg naar wat echt telt: vrede, verdraagzaamheid en liefde.

Dus steek een kaarsje aan, leg een extra bord op tafel, of bel iemand op die je al lang niet hebt gesproken. Maak van deze kerst een tijd van verbinding, een tijd waarin we elkaar niet alleen zien, maar ook echt ontmoeten.

En wie weet, misschien ontdekt iemand anders dankzij jou dat er altijd een nieuwe ster kan opgaan in het donker.

Ernst Leupen
8 december 2024


2 gedachten over “Ernst’s columns”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *